Sonya Belousova, que así se chama esta pianista, compositora e artista con maiúsculas, recrea músicas clásicas de xogos da Nintendo no piano de ouvido, só despois de escoitar a melodía un anaco. Abraiante.

Canal | PlayerPiano

Os xogos actuais son moooito máis fáciles que os de antes. Entón, como reaccionarán os adolescentes de hoxe a un dos xogos máis desafiantes da Nintendo?

Canal | REACT

Se pensabamos que o Retrode era a útima opción para xogar cos nosos cartuchos de 16 bits, a compañía Hyperkin quere demostrarnos que estabamos equivocados, e rizan o rizo sacando ao mercado a multiconsola RetroN 5, unha nova consola que fusionará os sistemas de catro plataformas clásicas: Nes, Super Nes, Mega Drive e Game Boy Advance (tamén Game Boy e Game Boy Color) e engadindo ao software o adaptador Sega Power Base Converter tamén se poderá facer uso dos cartuchos de Master System. RetroN 5 é a sucesora de RetroN 3, que saía en 2010 sendo compatible cos tres primeiros sistemas antes indicados.

Ler o resto da entrada »

Porque unha imaxe, vale máis que mil palabras

Nestas datas debe facer coma uns 20 anos que conseguín que me mercaran unha Sega Mega Drive, e con ela chegou un arrinconamento da consola da man da cal entrei neste mundiño, a Sega Master System. Certo é que tal inxustiza non a cometín eu so, e o esquecemento e o non recoñecemento a este sistema é eiva común en boa parte da comunidade gamer, ben polo tempo pasado, ben porque érades moi novos para xogar a esto a finais dos 80, principios dos 90 😉

  Ler o resto da entrada »

Unha solución retro para manter a raia eses pesados compañeiros de traballo… Se queres construír o teu propio, tes aquí todos os ficheiros necesarios.

Vía | Geeks are Sexy

Por todos é ben sabido que os temas musicais en 8 e 16 bits eran en moitas ocasións composicións complexas que ven poderían ser asinadas polo mesmiño Mozart. E sen esaxerar, por grandes compositores do noso tempo. O que está claro é que estas pezas das que falo non son as típicas melodías para “pasa-lo grolo” por parte dos programadores que ben poderían darse tendo en conta o apartado visual dos xogos da época, que era primario e baixo recursos de hardware limitados. A diferenza entre os gráficos e o son era, nos mellores casos, como o do día e a noite. O malo é que esta calidade musical pasaba desapercibida ou máis ben menosprezada. Sen ir máis lonxe, aos mandos dunha NES levando a Mario polo mundo dos cogomelos, escoitabamos unha doce e harmoniosa musiquiña que acompañaba os brincos e as carreiras do fontaneiro pero que quizais non era ben comprendida en toda a súa magnitude, asemellando, se non lle prestabamos atención dabondo, sons “tintineantes” un detrás doutro sen moita complicación. E tampouco é cousa de criticar ao xogador por iso, pero si que merece que deamos outra oportunidade ao concepto que quero transmitir e vexamos un exemplo práctico. Nesta ocasión, preséntovos un vídeo no que un seguidor dos xogos clásicos  interpreta ao teclado as músicas do xogo Ice Climber, un clásico entre clásicos para a NES de Nintendo. Non o tentedes na casa a non ser que dispoñades de horas e horas para ensaiar.

[Vía: It8Bit]

[Vía: Anaitgames]

(Vía: Puramierda)

(Vía: rampagedreality)

(Vía: Koldun)