(Vía: It8Bit)
(Vía: Insanelygaming)
(Vía: Miki800)
(Vía:It8Bit)
(Fonte: Game & Graphics)
Moitos dos xogadores habituais acudimos a diferentes emuladores para rexogar algunha maravilla pasada, ou probar xoias que non puidemos xogar no seu momento.
Neste punto preséntovos outro dos tantos emuladores da mítica Game Boy, pero que ten este de especial?, pois que é un emulador online, polo que non fai falta descargar nin instalar nada.
Deste xeito cun simple click teremos a nosa disposición os grandes clásicos da Game Boy, como Mario Land,Zelda,Tetris,Kirby…
Supoño que dos que leades isto a maioría xa desfrutou da impresionante Game Boy, pero nunca está de máis revolver no pasado con estes grandes clasicos.
Todos aqueles que tivemos nas nosas mans unha gran Nintendo 64 creo que recordamos con especial cariño o Super Smash Bros. Foi a primeira vez que vimos pelexar a personaxes de Nintendo, todos revoltos, todos querendo gañar e todos desexando coller o “ítem” do martelo.
Cantos recordos nun só título, pero retrocedamos un chisco e imaxinemos un Super Smash Bros retro para a nosa Game Boy.
Pois precisamente foi o que fixo Danforce, un colega cunha paciencia como un mundo que recreou este videoxogo. É máis, podemos probar este curioso título en calquera emulador de Game Boy Advance, e aínda que só ten tres escenarios e dous personaxes (Mario e Kirby), creo que a curiosidade merece a pena.
Os píxeles coma puños seguen erguéndose en proxectos así.
Para mín foi de bo agrado simplemente visionar o xogo. Non sei a vós que vos parece?
http://www.youtube.com/watch?v=1dmHjdUere4&feature=player_embedded
Alá pola lonxincua década de 90 había un xogo imprescindíbel en toda Game Boy, o Super Mario Land. Foi o primeiro xogo de Mario para unha videoconsola portátil (se non considerarmos as Game&Watch, claro).
Lembro, cando neno, ver outros cativos con máis sorte ca min coa súa Game Boy tocha tixolo gorda Classic, unha proeza da tecnoloxía que usaba catro pilas para poder acender a pantalla de cristal líquido en branco e negro. Esa pantalla que non tiña máis iluminación que a propia do sol ou da lámpada que estivese iluminando o ambiente nese momento. Pois esoutros cativos xogaban, mentres rosmaban molestos porque mirase por riba do seu ombro, ao Super Mario Land.
Cando por fin tiven a miña primeira Game Boy co seu correspondente cartucho pirata* con 15 xogos, un deles era o ansiado xogo do fontaneiro de Nintendo. A xente dirá o que queira dos xogos antigos, que os gráficos son noxentos comparados cos de agora, que non tiña historia, que era lineal, pero podo dicir sen temor a me enganar que xa non se fan xogos como ese. Levoume tardes e tardes conseguir pasalo, e cada vez que morría e tiña que comezar era unha posta a proba da miña constancia e esforzo. Cada cogumelo, cada flor, cada castelo no que a princesa Daisy resultaba ser un bicho feo disfrazado, supuñan un desafío a superar.
E, como todo bo xogo, ao derrotar o xefe final e rescatar a princesa, e recompensa é… o modo difícil! Si, pasar o xogo de novo cun maior nivel de dificultade. E ese modo si que é un verdadeiro reto para xogadores. Hoxe en día moitos xogos pecan de facilidade, fanse accesíbeis a todos os tipos de usuarios e chegan a ser insultos á capacidade intelectual. Daquela non, xogos como o Super Mario Land aínda son hoxe un desafío para quen afirme ser seareiro dos videoxogos. Desde aquí, convídovos a desempoardes as vosas vellas Game Boy e xogardes unha partida. Polos vellos tempos. Polos tempos deste vello.
E até o meu seguinte post, déixovos con esta canción dedicada ao insigne Super Mario:
*Nenos, a pirataría é mala. Non asaltedes barcos.