O primeiro que teño que aclarar é, que posíbelmente non sexa obxetivo de todo con este xogo, simplemente polo feito de que non o rematei. Calquera lle bota valor!!
Unha vez que comezas o xogo, xa vés que o conto non pode rematar ben. Despóis de ver pasar unhas letras que che contan algo da historia da aventura, terás que escoller un protagonista.
E tan pronto comezas a camiñar co personaxe , cáeche todo o poder do xogo en forma de bazofia.
O movemento do personaxe é impreciso, a cámara non a podes mover independentemente ( algo imprescindíbel, tendo en conta que estamos ante un xogo de infiltración), as pelexas son duras, lentas e aburridas e o peor de todo, non verás a menos de dous metros de tí, xa que o escenario irase facendo a medida que ande o personaxe, asique podes ter un inimigo a menos de cinco pasos que o único que verás é unha cortina negra.
O apartado sonoro tampouco consegue elevar a calidade, xa que escoitaremos todo o tempo a típica canción xaponesa, non sabes cal che digo?, si oh, esta que escoitas cando entras nun “chino”, pois esa, e se aínda non sabedes a cal me refiro, botádelle unha ollada ao vídeo.
É máis aburrido xogalo que estar sentado mirando para os caracois.
Nin gráficos, nin xogabilidade, nin bo son, nin diversión, nin……
Deixadeo pasar.
Unha vez que comezas o xogo, xa vés que o conto non pode rematar ben. Despóis de ver pasar unhas letras que che contan algo da historia da aventura, terás que escoller un protagonista.
E tan pronto comezas a camiñar co personaxe , cáeche todo o poder do xogo en forma de bazofia.
O movemento do personaxe é impreciso, a cámara non a podes mover independentemente ( algo imprescindíbel, tendo en conta que estamos ante un xogo de infiltración), as pelexas son duras, lentas e aburridas e o peor de todo, non verás a menos de dous metros de tí, xa que o escenario irase facendo a medida que ande o personaxe, asique podes ter un inimigo a menos de cinco pasos que o único que verás é unha cortina negra.
O apartado sonoro tampouco consegue elevar a calidade, xa que escoitaremos todo o tempo a típica canción xaponesa, non sabes cal che digo?, si oh, esta que escoitas cando entras nun “chino”, pois esa, e se aínda non sabedes a cal me refiro, botádelle unha ollada ao vídeo.
É máis aburrido xogalo que estar sentado mirando para os caracois.
Nin gráficos, nin xogabilidade, nin bo son, nin diversión, nin……
Deixadeo pasar.